Jąkanie się
Jąkanie się jest zaburzeniem płynności wymowy, występuje często sytuacyjnie i może podlegać wielkim wahaniom.
Sposób występowania, jak i częstość występowania symptomów jąkania się musi być rozgraniczona od niepłynności wymowy uzależnionych rozwojowo, które mogą występować u ok. 75-80% wszystkich dzieci w wieku 3-5 lat w okresie rozwoju mowy. Faza ta trwa z reguły od kilku miesięcy do 1 roku. Podczas jąkania się dochodzi do silnego przerywanego przebiegu wymowy.
Wyraża się to poprzez:
- Powtarzanie sylab lub głosek ("Ma-ma-mamo", Me-Me, Me Mutti")
- Rozciągnięcia wymowy ("Mmmmamo")
- Blokady ("------------mamo")
Ponadto mogą pojawiać się równoczesne ruchy mięśni twarzy, usztywnienia ciała, zaburzenia oddechu i inne objawy towarzyszące. Naukowcy wychodzą z założenia, że do jąkania dochodzi w wyniku odpowiedniego skumulowania się kilku czynników.
Jednym z warunków występowania jąkania się, podług dzisiejszego stanu wiedzy, jest prawdopodobnie wrodzona gotowość ciała, która odpowiedzialna jest za to, że podczas wysiłku koordynacyjnego podczas mówienia dochodzi do jąkania się.
Giełkot
to zaburzenie mowy, którego cechą jest szybkie tempo mówienia z opuszczaniem sylab, słów i zniekształcaniem głosek.
Jest podobne do rozwojowej niepłynności mówienia, jąkania i przyśpieszonego tempa mówienia i myślenia.Charakteryzuje się ono jego nieświadomością oraz zakłóceniami percepcji, artykułowania i formułowania wypowiedzi. Ale to także zaburzenie procesów myślowych programujących mowę, oddziaływujące na wszystkie kanały komunikacji (czytanie, pisanie, rytm).